Perfect: zespół będzie działał dalej, jednak bez... Markowskiego

Jakiś czas temu managerka zespołu oświadczyła, że kapela da ostatnie koncerty. Nic bardziej mylnego.

Okazało się, że Perfect owszem, da ostatnie koncerty, ale z wokalistą.
Grzegorz Markowski postanowił rozstać się z zespołem i rozpocząć karierę solową.

"Nie odbieram zespołowi niczego. Po prostu odchodzę. Perfect zostaje, muzyka zespołu to kawał historii polskiego rocka, koledzy mają pomysły na siebie, nazwę, mogą zrobić z dorobkiem, co chcą. (...) Zaczynam karierę solową. Zostawiam Perfect. Zostawiam im nazwę, zostawiam wszystko. Oni mają już jakieś projekty, pomysły. Ja po prostu przestaję funkcjonować w takim tempie".

Czy Perfect bez Markowskiego ma rację bytu?

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Defekt Muzgó - "Wszyscy jedziemy..." (1991)

Obraz
W moim pokoju stoi gitara basowa, która została mi podarowana przez męża mojej mamy. We wczesnych latach 90. był zagorzałym punkiem i przez krótki czas grał właśnie na owej gitarze. Dlaczego o tym piszę? Instrument ten został ozdobiony przeróżnymi naklejkami, m.in. Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, która na początku lat 90. ubiegłego wieku rozpoczęła swoją działalność, zespołu IRA i właśnie Defektu Muzgó. Defekt Muzgó to jedna z najbardziej popularnych kapel na polskim rynku punk. Został założony w 1981 roku pod nazwą Bunt a jako Defekt Muzgó zaistniał w 1982 roku. Już w latach 80. grupa radziła sobie nieźle i nieoficjalnie nagrania w postaci legendarnych dziś kaset już krążyły wśród fanów, jednak na oficjalny album miłośnicy grupy musieli czekać aż do roku 1991. Muzycy na płycie "Wszyscy jedziemy..." zebrali materiał z lat 80. i postanowili zarejestrować go podczas występu we wrocławskim klubie "Rura" w 1991 roku. W sumie nic dziwnego, że d...
Czytaj więcej

Megadeth - "So Far, So Good... So What!" (1988)

Obraz
     „[…]. Miałem im jedynie za złe, że należy wykazać się nie lada inteligencją, by sprostać ich muzyce. Pamiętam jakim męczarniom musiałem się poddać, by zrozumieć Mustaine’a i jego kumpli. Chaos, jaki zespół zostawiał w świadomości odbiorcy, trudny jest do opisania. Megadeth nie niszczył szybkością, potężnym brzmieniem. Zespół trenował słuchacza setkami zaskakujących pomysłów, zmian tempa, nietuzinkowych riffów, okraszonych niezbyt melodyjnym, absorbującym uwagę śpiewem Mustaine’a. Jeżeli nawet następował w muzyce moment odprężenia, wiadomo było, że prędzej czy później wszystko zostanie zdruzgotane, odwrócone do góry nogami, zamienione w piekło na ziemi. Gdy ktoś wypadał z tempa, zostając w tyle za pędzącą w nieznanym kierunku muzyką, mógł się ratować jedynie ucieczką w ciszę, bowiem pozostanie sam na sam z dziełem pana Mustaine’a groziło wówczas nabawieniem się choroby psychicznej. Kiedy dotarło do mnie, że wszystko robione jest umyślnie, to jedynym moim pragnieniem b...
Czytaj więcej

Adele - "30" (2021)

Obraz
   Właśnie mijają pierwsze dni nowego, dwa tysiące dwudziestego piątego roku. A jak to się ma do artystki, o której twórczości chcę dziś napisać? Już spieszę z wyjaśnieniami: dwa lata temu, w pierwszych dniach dwa tysiące dwudziestego trzeciego roku, postanowiłam wziąć na tapet najpopularniejszy album Adele a zarazem jedną z najlepiej sprzedających się płyt XXI wieku. O co chodzi z tą moją wzmożoną ochotą na rozkładanie na czynniki pierwsze twórczości tej brytyjskiej wokalistki w początkach nowego roku? Nie mam pojęcia.     Cofnijmy się do 19 listopada 2021 r. To właśnie wtedy, po sześciu latach oczekiwania (pierwotnie album miał ukazać się w 2020 r., jednak pandemia przekreśliła te wielkie plany), światło dzienne ujrzał następca albumu „25” – „30”. Dla niewtajemniczonych – nietypowo brzmiące tytuły albumów artystki znajdują swoje odzwierciedlenie w jej wieku.  I tak kolejno po: „19”, „21”, „25”, trzydziestoletnia wówczas Adele wydała swój – póki co – ostat...
Czytaj więcej