Muzyka to naprawdę mocny narkotyk. Może cię zatruć, podnieść na duchu lub (...)" A. Neste

     Zacznę nietypowo. A mianowicie: wyznaniem wstydu. Wstydzę się, że ja – nazywająca się wielką miłośniczką muzyki metalowej, postanowiłam zapoznać się z dorobkiem Anthraxu tak późno. Zespół Anthrax zaliczany jest do zespołów pod dumnie brzmiącą nazwą: Wielka Czwórka Thrash Metalu. Dlaczego to właśnie Anthrax był ostatnim zespołem ze wspomnianej grupy, z którym postanowiłam się zapoznać? Dlaczego nie pierwszym, nie drugim albo chociażby trzecim? Myślę, że „winą” można obarczyć pozostałe grupy, które należą do tego zaszczytnego grona.  Metallica, Megadeth oraz Slayer. Wszystko jasne? No właśnie. Te wielkie nazwy… Nazwy, które przyciągają. A jakby tego było mało, wielu miłośników thrashu wolałoby widzieć na miejscu Anthraxu inny zespół, a mianowicie: Testament. To właśnie te powody sprawiły, że z muzyką zaproponowaną przez Anthrax postanowiłam poczekać. Powtórzę raz jeszcze, żeby wszystko było jasne: bardzo mi z tego powodu wstyd.  Mamy rok 1986. To właśnie wtedy na rynku metalowym poj

     Magda Femme, była wokalistka niegdyś szalenie popularnej grupy Ich Troje, po wydaniu dwóch solowych albumów (debiutanckiego "Empiryzmu" oraz dobrze przyjętego "5000 myśli"), postawiła tym razem na zmianę brzmienia. Wokalistka znana dotychczas z delikatnych, popowych piosenek postanowiła zaryzykować i pokusić się na flirt z pop-rockiem (za gitary na płycie odpowiedzialny jest Tomasz Lubert, znany jako gitarzysta zespołu Virgin).    Na pierwszym singlu promującym album znalazł się ostry numer, idealnie pasujący do koncepcji i tytułu albumu. Kawałek znany pod tytułem "Daleko stąd" opowiada o negatywnych emocjach, a raczej o tym, jak one wpływają na człowieka. "Pod kontrolą masz swój koszmarny świat. Widzisz tylko to, co widzieć chcesz. Nie rozumiesz mnie, nienawidzisz się, gardzisz wszystkim tym, co dobre jest" oraz "W lustrze obca twarz, nie wygl ądasz tak; ktoś namalował na niej strach". Magda nawołuje do o